Een marathon die twee oceanen raakt. Onder andere over een kustweg waarbij het unieke uitzicht je prikkelt in de ogen. Een marathon die eigenlijk geen marathon maar ultra-marathon is. Een ultra-marathon die je 56 kilometer laat genieten. Bovendien op één van de mooiste stukjes van deze aarde, op het Kaaps schiereiland. Kaapstad, Zuid-Afrika.

Twee oceanen

Op slechts een paar plekken op aarde raken oceanen elkaar. Het uiterste puntje van het Afrikaanse continent, bij Kaap de Goede Hoop (Kaapstad), is zo’n plek! Hoe bijzonder is het dan dat je een ultra kunt lopen die in één route zowel langs de Indische als de Atlantische Oceaan loopt? Dat is bijzonder!

Bovendien gaat de kustweg langs de Atlantische Oceaan over Chapmans Peak. ‘Chappies’ is één van de hoogtepunten van een trip door Zuid-Afrika. Een weg langs steile rotsen en grote diepten. Pittige hoogteverschillen die je bijna niet voelt door de (over)compensatie van de extreem prachtige uitzichten.

Start in alle vroegte

Het klimaat in Zuid-Afrika is anders dan in Nederland. Die voelde je vast aankomen, het is over het algemeen een stuk warmer. Hardloopraces starten dan ook zo goed als altijd in de vroege ochtend, om de ergste warmte voor te blijven. Het startschot, ‘the gunshot’, van de Two Oceans Marathon valt om half zeven ‘s ochtends. Nog in het donker.

Het startschot is uiteraard een speciaal moment. Nog wat specialer is het Shosholoza, een traditioneel lied dat voor veel Zuid-Afrikaanse hardloopwedstrijden wordt gezongen. Een ongelooflijk kippenvel-moment! Hieronder een video die het bewijst, een aantal jaren geleden in het startvak van Two Oceans.

Two Oceans route

De route is in een aantal delen op te knippen. We raden je overigens aan om de Two Oceans zo ook te benaderen, stuk voor stuk. Het eerste deel is van de start in Newlands naar Muizenberg, daar waar de route de Indische Oceaan raakt. Ongeveer 15 kilometer, vanuit het donker loop je tussen duizenden lopers naar de schemering en vervolgens is de dag er vrij snel. Lopers van alle rangen en standen, uit meerdere landen, van meerdere afkomsten. Tijdens Two Oceans is iedereen gelijk, iedereen is loper!

Het tweede deel brengt je langs de Indische oceaan van Muizenberg naar Fish Hoek, een vlak stuk van zo’n 6 kilometer. Je passeert steeds meer publiek, het is inmiddels rond zeven uur. Aan je linkerhand de zee, aan je rechterhand de kusthuizen. Op diverse plekken muziek! Een comfortabel stuk.

Rond 21 kilometer, bij Fish Hoek, zit een stevige klim. Verstandig om een stukje te wandelen. Vanuit Fish Hoek zet je de oversteek in richting de Atlantische Oceaan. Een stuk van pakweg 10 kilometer waar je via Noordhoek naar Chapman’s Peak Drive loopt. Licht oplopend, de benen hier en daar al wat op spanning brengend. En dan opeens. Zie je dat eerste stukje Atlantische oceaan. Weer last van dat kippenvel. Wauw!

Chapman’s Peak

Het onbetwiste hoogtepunt van Two Oceans Marathon! Deze kustweg is fabuleus. Dit is het deel dat prikkelt in je ogen, zo mooi! Een zon die net over de toppen van de kliffen scheert, een azuurblauwe zee. We hebben zelfs eens een walvis in de baai zien rondzwemmen. Van Noordhoek tot en met Houtbay aan één stuk genieten. De eerste kilometers stijgend. Ook hier verstandig om af en toe een stukje te wandelen. Al is het alleen maar om een adembenemende foto te maken.

Rond kilometer 34 bereik je het hoogste punt. Vandaar is het ongeveer 5 kilometer dalend richting Houtbay. Een verradelijk dalend gedeelte. Gemakkelijk om hier te snel naar beneden te gaan. Doe je dat dan krijg je later spijt. Je bent gewaarschuwd! Doe het rustig aan en geniet.

Constantia Nek

De absolute killer van de race komt eraan. Houtbay is een vlak gedeelte. Een kustplaats met dikke rijen publiek. Heerlijk, hier tik je het marathonpunt aan. Je passeert al highfivend Izamo Yethu, een informal settlement, met duizenden arme bewoners. Wonend in golfplaten huisjes. Pak wat lekkers van de verzorgingsposten mee en geef het aan de bewoners. Met name de kids staan erop te azen!

En daarna. Gaat de weg omhoog. Het gaat zeer doen. Tussen de 44 en 46 kilometer is het afzien. Er is maar één strategie: ‘run-walk’. Overleven tot de top van Constantia Nek. De zon begint inmiddels echt te branden. Je vraagt je af ‘waarom doe ik dit’? ‘Hierna nog 10 kilometer, pfff…’.

Finish, University of Cape Town

En als je dan inderdaad boven bent is het nog zo’n 10 kilometer meanderen richting ‘University of Cape Town’, het prachtige universiteitscomplex in de schaduw van de Tafelberg. Het goede nieuws: grotendeels licht dalend. Het slechte nieuws: voor veel lopers is het beste eraf, de benen doen zeer.

Je passeert de botanische tuinen van Kirstenbosch – zeer de moeite waard om op een andere dag te bezoeken – als de teller al boven de 50 staat. En dan. Komt de finish in zicht. Voor de meesten van ons niet meer dan een groot feest. You did it! Voor sommigen een strijd tegen de cut-off. Zeven uur na het gunshot gaat de finish onherroepelijk dicht. Eén seconde later betekent geen finish en geen medaille. [noot: in 2019 werd deze limiet opgehoogd naar 7,5 uur, nog onduidelijk wat het in 2020 is].

In onderstaande video zie je hoe dat er aan toe kan gaan. Tranentrekkend. Luister ook naar het publiek, voor velen het meest emotionele moment van de race.

Fenomenale ervaring

Een onvergetelijke ervaring! En het goede nieuws, ook jij kunt dit een keer meemaken. Een goed getrainde marathonloper is, met een paar goede tips en wat aanpassingen, in staat deze fenomenale race mee te maken. ‘Hardlopen in Zuid-Afrika’ neemt jaarlijks een groep enthousiaste hardlopers mee.

In vogelvlucht

In onderstaande video zie je de gehele Two Oceans zoals we hem in 2018 hebben beleefd. Het bovenstaande verhaal samengevat in een minuut.