Comrades 2022. The return.

Comrades. 28 augustus 2022. The return. Sishay’ibuya.

We zijn er weer!

The return. Het is drie jaar geleden dat we ‘m liepen. Drie jaar. In 2019 liepen we de Up-run. In 2020 en 2021 hebben we het moeten doen met virtuele Corona-runs. Leuk, maar niets zo gaaf als ‘gewoon’ weer in Zuid-Afrika te staan. ‘Gewoon’ een Down-run te kunnen lopen zonder dat er ook maar een enkele Corona beperking is.

Team Hardlopen in Zuid-Afrika zat vol energie! Hieronder zie je de club op de vroege vrijdagochtend. De traditionele uitzwaai-run bij de Regent Harriers in Durban North.

De vrijdag voor Comrades. Team Hardlopen in Zuid-Afrika heeft er zin in. Net na de ochtendrun met Regent Harriers in Durban North.

De dagen voor de race stonden in het teken van de parcoursverkenning, Expo, rustige trainingruns en kennismaking met de regio (check onze Facebook en/of Insta-tijdlijn voor toffe video’s en foto’s!).

Start

Op zondag 28 augustus gaat de wekker om 1:00 uur ‘s ochtends. De bus staat om 2:00 uur gereed om ons naar Pietermaritzburg te brengen. Een rit van zo’n anderhalf uur. Een bus vol slaperige lopers en supporters. Met een ruim ontbijt voor onderweg.

Chariots of Fire, Shosholoza, volkslied. Het startschot nadert!

Klokslag 5:30 uur. Paf! Daar gaan we. Binnen 12 uur moeten we in Durban de finishlijn passeren voor een medaille. ‘Zet ‘m op!’. ‘Yeah, have fun!’. Nog pikdonker, duizenden lopers, uitzinnig publiek, langzaam schuifelen we Pietermaritzburg uit.

‘The Big five’ van Comrades

Het is een Down-run dit jaar. De start in Pietermaritzburg op zo’n 700 meter hoogte, de finish op zeeniveau in Durban. Ondanks dat zitten er nog zo’n 1200 hoogtemeters in die we moeten tackelen.

Inchanga op de achtergrond, de tweede van de Big Five.

Twaalfhonderd meter omhoog. Onder andere over de Big Five, de vijf bekende beklimmingen, de vijf stevige hills. In volgorde van start tot finish: Polly Shorts, Inchanga, Botha’s Hill, Fields Hill en Cowies Hill. Het zijn ijkpunten tijdens de run maar ook beklimmingen die pijn kunnen doen. Passages die uitermate geschikt zijn om een conservatief tempo aan te houden, als je slim bent een in een run-walk tempo!

Op naar de beklimming van Botha’s Hill, na zo’n vijftig kilometer te hebben gelopen.

Het weer is uiterst vriendelijk dit jaar. Een aardige winterse dag. Temperatuur redelijk gematigd, met een koele start van zo’n 10 graden tot maximaal zo’n 22 graden. Vaak licht bewolkt en niet teveel wind. Met zelfs een frisse opkomende wind richting het Moses Madhiba stadion in Durban.

Fantastische support

Uitzinnige supporters

De supporters waren weer fantastisch. Van start tot finish lachende gezichten en enthousiaste aanmoedigingen. Naast aanmoedigen van de hardlopers was het – zoals altijd op Comrades-dag – een uitermate mooie dag voor een Braai met een biertje langs de route, samen met vrienden en familie. Wil je als loper een stukje ‘boerewors’ meepikken? Meestal geen probleem!

En natuurlijk gaf ook onze eigen ‘orange army’ op diverse plekken de lopers net weer die energieboost die ze nodig hadden!

De ‘orange army’. Onze eigen supporters!

Finish in Moses Madhiba stadion in Durban

‘Man, en toen ik na bijna negentig kilometer dat stadion zag. Ik kon wel janken!’. Of welke emotie dan ook, het is een spektakel in Durban. Van lopers die hun doel (ruimschoots) halen tot lopers die echt een paar diepe dalen moesten overwinnen tot lopers die net te laat bij de finish zijn. Het is een rollercoaster van emoties in het kolkende Moses Madhiba stadion, dit jaar voor de tweede keer de plek waar de finishlijn van Comrades Marathon ligt.

Een van de vele pacegroepen met ervaren ‘busdrivers’ als tempomakers. Hier een groep net voor de finish.

Mooie collectie medailles

Ondanks het feit dat niet iedereen van Team Hardlopen in Zuid-Afrika fit genoeg was om van start te gaan neemt het team beslag op mooie medailles. Met twee lopers die de unieke ‘back-to-back medal’ in ontvangst mochten nemen, zowel de Up- als de Down-run in opeenvolgende jaren voltooid. Well done, Lisenka en Guillaume!

Daarnaast namen we de medailles ‘Bill Rowan’, ‘Robert Mtshali’, ‘Bronze’ en ‘Vic Clapham’ mee haar huis. Wat ze allemaal betekenen? Bekijk de uitleg van Coach Parry.

Hij zit er weer op!

Het was supermooi om er weer te zijn.
En het smaakt naar meer. Naar veel meer!